Σάββατο 22 Μαΐου 2010

ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΒΛΕΜΑ ΣΟΥ






ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΒΛΕΜΑ ΣΟΥ

Ω πως μ' αρέσει της νυχτιάς η σιγαλιά
με όλα τ' αστέρια τ' ουρανού παραταγμένα
σαν χρυσοκέντητα πετράδια λαμπρινά
στου θόλου το μουντό ζωγραφισμένα
Θέλω ένα βλέμα σου να στείλεις κατά δω
να το προσθέσω στη στιγμή σαν πετραδάκι
πως θάναι αύριο η ζωή να δω
ποιάς θάμαι ωραίας στιγμής το παιγνιδάκι.

ΡΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ - ΛΑΜΝΑΤΟΥ

Τρίτη 11 Μαΐου 2010

ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΟΥΝ

ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΟΥΝ

Θα ξαναρθούν

οι ωραίοι  καιροί

και θ' ανατείλουμ' απ' τις στάχτες μας και πάλι

ως άλλος ήλιος ,ως  αυγές, ώς άνεμος.

Την κόμη των δασών

η ποίησή μας θα χαϊδεύει.

Θα θυμηθούμε τη ζωή που πέρασε

και δίχως λάθη πιά

θ' αδράξουμε τους νέους καιρούς!

ΡΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ- ΛΑΜΝΑΤΟΥ


ΡΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ-ΛΑΜΝΑΤΟΥ

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

THE SUN OF YOUR GLORY

THE SUN OF YOUR GLORY

My soul has taken the breath of the sea

has taken the sun of your glory

the light of all you have given me

I stay on your stairs

I bend down the earth

I say a pray!!!

RENA PAPANIKOLAOU - LAMNATOU

ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΕΙΔΩΛΟ

ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΕΙΔΩΛΟ


Μιά έντρομη ανάγκη απόδρασης,

με έσυρε στην ξέρα μιάς ανύπαρκτης αφετηρίας.

Σε εκτροφείο ελπίδων λεηλατήθηκα εκούσια.

Πάντα γνώριζα....

Η επόμενη κίνηση ήταν, η μέθοδος...ευθανασίας!

Η Μούσα της υπεροχής στο θρόνο

κι εγώ, στην πρώτη γραμμή πτώσης.

Ο εαυτός σου, επίτιμος δημότης στην πόλη μου.

Αποκλεισμοί και φθορές με ανέσυραν άτρωτη

Ψάχνω για διαφάνεια μέσα απ' τη ματωμένη μου γωνιά.

Σπασμένο μου είδωλο!

Χάνοντας την αρτιμέλειά σου,

ευνόησες τη μυστική μου ανθοφορία!

ΡΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ- ΛΑΜΝΑΤΟΥ

ΕΚΑΒΗ

ΕΚΑΒΗ

Ο επάκτιος θρήνος της μητέρας Εκάβης,

φθάνει ως εδώ ιππεύοντας τις πτέρυγες των ανέμων.

Διαλύτης των ονείρων της,

ο ανήλεος πόλεμος,

ως λάβα ηφαιστειακή,

της έκαψε τα εορτάσιμα όλα.

ΡΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ-ΛΑΜΝΑΤΟΥ