Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

ΑΓΓΙΞΕ ΜΕ

ΑΓΓΙΞΕ ΜΕ


Άγγιξέ με,

Έτσι αυθόρμητα, δίχως σκέψη,

να μην είναι εκ προμελέτης το τόλμημα

και ντυθεί αναστολές.

Μόνο άγγιξέ με.

Ανυπεράσπιστη και μόνη καθώς είμαι

θα κυλίσω στο ευρύ σου στέρνο

σαν μίσχος κλέουσας.

Θα κρατήσεις την αγάπη μου

και την ανέραστη στιγμή

στην αγκαλιά σου

κι ίσως σταθεί ο χρόνος όσο χρειάζεται

για να αποκρυσταλλωθεί το συμβάν!

Γι αυτό το άγγιγμα πόσα και πόσα έτη δεν διανύθηκαν,

πάνω σε σύννεφα πικρής αναμονής!

Πρόσμενε η μοναξιά μου ν' ανταμώσει το θαύμα.

Ένα ξεθωριασμένο έλασσον ζητούσα

πριν με καταλάβει η νύχτα εξ' απίνης!


ΡΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ- ΛΑΜΝΑΤΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου