ΟΔΥΝΗ

ΟΔΥΝΗ

Τα μαγικά παλάτια που βασίλισσα με στόλιζε το όνειρο,
τα γνώρισα, στους κρύους διαδρόμους
που χιλιοπερπάτησα, παντέρημη.
Δακρυσμένο κουφάρι,
ξοθιά της ερήμου αγιάτρευτη.
Στα γκρεμνά της θλίψης,μ' έσπρωχναν οι ώρες.
Τις άδειες κάμαρες στοίχιωνε,
η μακρόσυρτη οδύνη της απουσίας σου!!!

ΡΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ - ΛΑΜΝΑΤΟΥ