Τώρα που έφτασες με το καράβι σου
στη σκοτεινή πατρίδα
πές μου μοναδική που μ' αγάπησες
πώς να σωθώ απ' όσα μου μαστιγώνουν την ύπαρξη;
Διάπυροι, αβυσσαλέοι φόβοι, αποψιλώνουν την ελπίδα.
Έλα εξόρισε τα φαντάσματα,
πραϋντικά στείλε, κάνε με μάγεμα ενός θάμβους
να μη νιώθω την αιχμή της ρομφαίας!
ΡΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ-ΛΑΜΝΑΤΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου