AΠΟΛΛΩΝ

ΑΠΟΛΛΩΝ

Η Θέμις η ερατεινή, σε πότισε
αμβροσία και νέκτερ
τοξοφόρε γιέ της Λητούς
και σε σπαργάνωσαν με λευκά πανιά
οι Δηλιάδες θεραπαινίδες.
Μα πιό πολύ σε ύμνησ' ο αθάνατος ο Όμηρος.
Θεέ των Μουσών δαφνοστεφάνωτε,
στη δράκαινα που με ζώνει,
βάλε φωτιά
κι απ' την καλήρροη κρήνη σου
στείλε της ίασης νερό και για μένα!

ΡΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ - ΛΑΜΝΑΤΟΥ