ΟΙ ΦΡΟΝΙΜΟΙ ΚΑΙΡΟΙ

ΟΙ ΦΡΟΝΗΜΟΙ ΚΑΙΡΟΙ


Αχ!!! Οι φρόνιμοι καιροί, ποιούς δρόμους να τραβήξαν άραγε;
Τότε που είχε μέλι η θάλασσα , δεν είχε το μίσος σχήμα.
Τι όχλος ανόητος! Έχει φορέσει τιποτένιο ένδυμα
και κοκκινίζουν τα ποτάμια από ντροπή
ακούγοντας ανόσιες φράσεις και σαν θωρεί να γέρνουν ως κάτω οι ψυχές
σφυροκοπόντας μας.
Θαρρώ πως μας σκιάζουνε λεκέδες  βρώμικης καπνιάς
και ενάντια είμαστε σ' όποιο αθώο αίσθημα.
Ετοιμοπόλεμοι και αόματοι. Ξερές ακτές.
Δεν είναι μπορετό να δούμε, πως πάνω αιωρείται
ο ολοκέντητος ουρανός.
Να βρούμε πρέπει το πορτάκι της καλής μεριάς
να φύγει σαν αχνός το σφύξιμο της ψυχής.
Αυτό παραμορφώνει την απέναντι καλοσύνη.
Να δούμε πως αυτό που ονομάζαμε φιλία και στοργή
αλοίμονο!!!
Ποτέ του δεν υπήρξε!!

ΡΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ - ΛΑΜΝΑΤΟΥ